منم این شانس رو داشتم. بچه که بودم حول و خوش سال 75، 76 یه ستاره ی دنباله دار اومد توی آسمون ایران. یادم نیست اسمش چی بود ولی می گفتن هر سیصد سال نزدیک زمین می شه. یادش به خیر واقعا صحنه ی عجیب و خاصی بود که تا چند شب مهمون آسمونمون بود...
سلام. متن، نگارشی بسیار عالی دارد البته به نظرم خوشبختی یعنی حالت خوب باشه و این ممکن هر وقتی اتفاق بیافته اما قطعاً بهترین حالی که داشته ایم فقط یکبار در زندگیمون اتفاق می افته!!!!
میشه خیلی خوشبخت بود و نفهمید. میشه خیلی بدبخت بود و احساس خوشبختی کرد. همه ی ما خوشبختیم اگر قدر بدونیم. یکی توو رادیو میگفت همین که خدا از هیچِ مطلق به ما هستی بخشیده بی نهایتی از خوشبختیه :)
+جوهر قلم بزرگ علوی به شیرینی و اصالت عسل کوهیه ! نمیشه ازش سیر شد...
خیلی خوب ولی خیلی دلگیر! فرصت هایی که میان و از دستشون میدی، خوشبختی که در خونه ات را میزنه و در را باز نمیکنی. کاش ستاره دنباله دار از دستمون نرفته باشه. چه عجیب! همین الان داشتم بی بی بیحرم را می شنیدم و تعبیر حامد زمانی از ستاره دنباله دار.
ولی من می گم خوشبختی شانسی نیس! که یهو بیاد و بره و تو بگیریش! یا مثلاً ماه گرفتگی نیست! که هر چند وقت یه بار رخ بده و تو بگیریش! خوشبختی دست سازِ خودِ من و شماست.. :)
+ نظرا با هم فرق دارَن خوب! :-/ :D
۲۸ اسفند ۹۴، ۱۲:۲۴
پاسخ:
:)
بله خب نظرا متفاوته :)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.